Trzy drogi pielgrzymkowe prowadzą do Bragi, będącej od średniowiecza religijnym centrum Portugalii. Dwie z nich są Drogami świętego Jakuba: Camino Central com Braga zaczynająca się w Porto i Camino Torres, która początek ma w hiszpańskiej Salamance. Trzecią jest Via Mariana rozpoczynająca się w sanktuarium Nossa Senhora do Sameiro. Z Bragi wszystkie prowadzą do Santiago de Compostela dwoma trasami: Camino da Geira e Arrieiros i Camino Central com Braga, ale niewielu pielgrzymów zdążających do grobu świętego Jakuba przechodzi przez to miasto. Droga z Porto przez Bragę będące jednym z najstarszych miast w Portugali, w porównaniu z bardzo popularną Camino Portugues Central, wymaga dodatkowo jednego lub dwóch dni wędrówki, a z Salamanki konkurencją jest krótsza z tego miasta Via del Plata.
Założone przez Rzymian w 27 r. p.n.e. Bracara Augusta jest jednym z najstarszych w Portugalii i była jednym z najważniejszych ośrodków handlowych, a także kulturalnych Imperium Romanum. Według lokalnej tradycji Apostoł Jakub Starszy założył tu pierwsze biskupstwo i powierzył je Piotrowi z Rates. Wtedy też miał powstać pierwszy kościół poświęcony Matce Bożej, wybudowany przez świętego Jakuba, w miejscu, gdzie obecnie znajduje się kaplica Nossa Senhora da Torre. W czasie rekonkwisty Braga jako jedna z pierwszych wyzwolona została spod panowania muzułmanów i już pod koniec XI wieku stała się siedzibą arcybiskupów. Z tego czasu pochodzą najsłynniejsza miejscowa legenda o zimowych owocach świętego Gerarda, oraz historia "Pius Latrocinio" (Świętobliwy Rabunek), czyli zabranie z katedry w Bradze relikwii wielu świętych przez biskupa Caomposteli Deiego Gelmireza, w tym również rzekomej głowy świętego Jakuba, zgody jej arcybiskupa,
Braga słynie z wielu wspaniałych budowli sakralnych i świckich, ale pielgrzymi za najwspanialszą spośród nich uważają sanktuarium Bom Jesus do Monte wraz z prowadzącą do niego Via Sacra, będącą jednym z najbardziej oryginalnych barokowych obiektem sakralnym.
Bom Jesus do Monte
Sanktuarium Bom Jesus do Monte (Dobry Jezu na Górze) usytuowane na północnym stoku góry Sameiro, na wysokości 410 metrów n.p.m., do którego po kamiennych schodach, pokonujących wysokość 116 metrów, prowadzi monumentalna Via Sacra.
Dla miasta istniejącego od 2 tysiący lat, historia tego sanktuarium maoże się wydawać bardzo krótka, bo rozpoczęła się dopiero w 1629 roku, kiedy na położonym na wschód od miasta wzgórzu wybudowany niewielki kościół poświęcony Dobremu Jezusowi – Bom Jesus i sześć kaplic upamiętniających Mękę Chrystusa, w miejscu niewielkiej kaplica z wizerunkiem Chrystusa Ukrzyżowanego istniającej na tym wzgórzu Espinho (Cierniowym). Popularna legenda głosi, że po bitwie pod Tarifą w 1340 roku pomiędzy chrześcijanami a Maurami, na niebie nad wzgórzem, na którym dziś znajduje się sanktuarium, pojawił się krzyż. Natychmiast arcybiskup wraz z mieszkańcami Bragi wznieśli w tym miejscu krzyż i pierwszą małą kaplicę. Drugą kaplicę wybudował tam w 1494 roku arcybiskup Jorge da Costa , który zapragnął wybudować na wzgórzu drogę krzyżową. Trzecią, większą kaplicę zbudowano w 1522 roku. Odtąd wzgórze i jego trzy kaplice są popularnym miejscem pielgrzymek.
W 1629 r. powstało pierwsze bractwo, którego zadaniem było zachowanie i upiększenie tego wzgórza poświęconego Bogu. Ich celem było wzniecenie na nowo płomienia pobożności ludowej, zszarganej z biegiem czasu. Dopiero w 1722 roku, dzięki działającym w Bradze bractwom religijnym, jezuitom a przede wszystkim arcybiskupowi Don Rodrigo de Moura Teles rozpoczęła się budowa symbolu dzisiejszEgo symbolu Bragi: Via Sacra z monumentalnymi schodami „ Escadórios do Bom Jesus ”, których centralnym elementem są Schody Pięciu Zmysłów i Schody Trzech Cnót i górującej nad nią bazyliki pod wezwaniem Bom Jesus do Monte. W 1882 roku, w celu ułatwienia dostępu do tego przybytku, zbudowana została górska kolejka szynowa, pierwsza na Półwyspie Iberyjskim i jest nadal w użyciu.
Via Sacra nie jest tutaj typową Drogą Krzyżową z 14 stacjamim jaka od połówy XVIII wieku utrwaliła się w tradycji katolickiej. Tutaj całą drogę, która rozpoczyna się od przedstawienia Ostatniej Wieczerzy, a kończy kaplicą Wniebowstąpienia, tworzy 19 kaplic, ołtarz główny w bazylice Bom Jesus przedstawiający Golgotę. 2 kaplice poświęcone świętu Piotrowi i Marii Magdalenie, rzeźbiarskim przedstawieniem biblijnych 5 zmysłów oraz 3 cnót chrześcijańskich, wolnostojące rzeźby 8 postaci występujacych w ewangelicznym opisie męki i śmierci Chrystusa, oraz postaci 4 Ewangelistów. Połączone są monumentalnymi schodami - Escadórios prowadzącymi od podnóża góry, na owalny plac - Largo do Pelicano, nazywany też Terreiro de Moisés (Ziemia Mojrzesza), skąd przez teren dawnego cmentarza przed bazyliką i Park Przyrody Bom Jesus dochodzi naTerreiro dos Evangelistas (Ziemia Ewangelistów, gdzie znajduje się ostatnia kaplica. Cała barokowa kompozycja architektoniczno – rzeźbiarska wraz z otaczającym ją Parkiem Przyrody Bom Jesus wpisana została na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Sanktuarium Bom Jesus do Monte jest niezwykłym przykładem świętej góry o niespotykanej monumentalności, którą wyznacza rozbudowana narracja o Męce Chrystusa i uosobienie cech ludzkich identyfikujących się z ideą katolicyzmu, którego korzenie w tym regionie sięgają pierwszego wieku naszej ery. Święte elementy, kaplice, sceny i postacie biblijne Starego i Nowego Testamentu, uzupełnia też kilka niewielkich elementów rzeźbiarskich związanych dawną wiarą pogańską, jakimi są symbole z mitologii rzymskiej, których kult w tym czasie istniał równolegle z obejmującą stopniowo coraz szersze rzesze ludzi wiarą katolicką, tworząc w ten sposób, poprzez proporcje między przedstawieniem sacrum i profanum, alegorię prymatu Kościoła, potrzeby stałej katechizacji i pokuty, jako drogi do zbawienia.
Na wszytkich oobiektach architektonicznych i rzeźbiarskich, jakie są na Via Sacra, umieszczone zostały inskrypcje, których teksty nawiazyją do przedstawionych wydarzeniem lub postaci. Są fragmentami opisów biblijnych lub ich parafrazami. W szczegółowym opisie Via Sacra, który znajduje się w jest podane ich tłumaczenie na język polski, a dla pełniejszego rozważania oraz refleksji i kontemplacji przebywanej drogi, niektóre inskrypcje zostały uzupełnione pełnymi wersetami z Biblii Tysiąclecia, a czasam krótkim komentarzem.
Przez większość dni w roku sanktuarium Bom Jesus do Monte jest cichym i spokojnym miejscem, a jego przestrzenna kompozycja i przedstawiony program teologiczny, pozwala na spokojną jego kontemplację i rozważania przedstawionych scen i postaci ze Starego i Nowego Testamentu. Ożywa w trakcie obchodów Wielkiego Tygodnia (Semana Santa), kiedy sanktuarium nawiedzają pielgrzymi wspinając się schodami w pokucie na kolanach. Czynią to też w czasie uroczyście obchodzonych tutaj Zielonych Świąt i Pięćdziesiątnicy.
Via Sacra
Dwa kamienne pylony, umieszczone w pobliżu drogi prowadzącej z Bragi i przystanku autobusowego, u podnóża rozległego wzgórza Sameiro wskazują aleję prowadzącą do schodów - Escadórios Bom Jesus do Monte, których początek zwieńczony jednołukowym kamiennym portalem, rozpoczyna Via Sacra prowadząca kamiennymi schodami przez owalny plac Largo do Pelicano (Terreiro de Moisés), bazylikę Bom Jesus do Placu Ewangelistów - Terreiro dos Evangelistas, na którym ostatnia kaplica – Wniebowstąpienie kończy Via Sacra.
Pierwotnie wszystkie kaplice były jednolitymi w swojej architekturze budynkami na planie kwadratu, zwieńczone czworoboczną piramidą z kulą na szczycie i z herbem arcybiskupa nad drzwiami. Podczas odbudowy sanktuarium po tragicznym trezęsieniu ziemi w 1755 roku wybudowano nowe kaplice na rzucie ośmiokąta lub sześciokąta. Z oryginalnych pozostały tylko trzy.
Schody - Escadórios Bom Jesus
Schody z 581 kamiennymi stopniami, prowadzące od portalu wejściowego - Portico Bom Jesus na Plac Pelikana – Largo do Pelicano, podzielone są na trzy duże odcinki: "Schody Portalu" - Escadório do Pórtico, schody Pieciu Zmysłów - Escadório dos Cinco Sentidos i Schody Trzech Cnót - Escadório das Três Virtudes.
Portal wejściowy - Portico Bom Jesus
Kaplica Ostatniej Wieczerzy - „Cenáculo”,
Kaplica Agonii - „Horto”,
Schody Portalu - Escadório do Pórtico
Od portalu wejściowego schody prowadzą łagodnymi zakosami przez teren leśny obok pierwszych 8 kaplic i kończą się na niedużym owalnym placu będącym punktem widokowym na Bragę oraz widokiem na najbardziej atrakcyjną architektonicznie i rzeźbiarsko część Via Sacra, jaką stanowią dwa pozostałe odcinki schodów, nazwane Schodami 5 Zmysłów i Schodami 3 Cnót. Rzeźby we wnetrzach kaplic wykonane zostały przez rzeźbiarza Evangelista Veira z Bragi, z wyjątkiem Kaplicy Biczowania, których autorem był Fonseca Lapa, rzeźbiarz z Vila Nova de Gaia
Kaplica Zdrady i Pojmania - „Prisão”
Wewnątrz kaplicy jest kompozycja rzeźbiarska składająca się z 11 postaci przedstawia pocałunek i zdradę Judasza, która doprowadziła do pojmania Jezusa, oraz próbę obrony przez Piotra.
Przed kaplicą, przy murze prawej stronie, znajduje się kamienna obudowa źródła wody z wyrzeźbionymi symbolami Diany, rzymskiej bogini światła i opiekunki wszelkiego życia, utożsamiana z grecką Artemidą, boginią łowów, władczynią lasów i dzikich zwierząt, boginią księżyca. Atrybutami były łuk i strzały. Jest to jeden z kilku elementów rzeźbiarskich pozostawionych z pierwszej koncepcji Via Sacra ustalonej przez Towarzystwo Jezusowe, która miała nawiązywać do starożytnej, przedchrześcijańskiej przeszłości Bragi, jako miasta założonego przez Rzymian około 26 roku przed nasza erą.
Kaplica Ciemności „Trevas”
Wewnątrz znajduje się tylko postać Jezusa Chrystusa siedzącego na kamieniu ze związanymi rękami i zamkniętymi oczami. Najprawdopodobniej inscenizacja tej stacji nie została dokończona, co sugeruje inskrypcja umieszczona nad drzwiami. Ta kaplica, razem z dwoma następnymi, wspólczenśnie jest odpowiednikiem 6 stacji Biblijnej Drodgi Krzyżowej.
Obok kaplicy znajduje się Źródło Marsa, rzymskiego boga wojny, personizowanego przez wojenne atrybuty: szablę, dzidę a także bardziej nowożytny pistolet.
Kaplica Biczowania - Açoutes
Wewnątrz niedokończona scena, dzieło rzeźbiaraz z Vila Nova de Gaia Fonseca Lapa, przedstawia Chrystusa przywiązanego do kolumny, ale bez postaci oprawców,
Przed kaplicą po lewej stroni znajduje się Źródło Merkurego, boga kupców, celników, a także złodziei na co wskazują atrybut trzymanej w ręce laski (kadyceusz) i skrzydełka posłańcem bogów, jakim był Merkury.
Kaplica Ukoronowania „Coroação”
Przed kaplicą po prawej stronie jest Źródło Saturna, bóg rolnictwa, zasiewów i czasu, legendarny władca Italii. personizowany atrybutem sierpa trzymanego w ręce.
Schody Portalu - Escadório do Pórtico dochodzą do owalnego tarasu widokowego zbudowanego w 1893 roku, z którego roztacza się szeroka panorama Bragi i otaczających ją wzgórz,
oraz w drugą stronę na Schody Pięciu Żmysłów - Escadório dos Cinco Sentidos i Schody Trzech Cnót - Escadório das Três Virtudes. Po bokach tarasu znajduja się dwie dwie osmioboczne kaplice.
Kaplica Pretorium Piłata „Pretório”
Usytuowana po prawej stronie placu i nazywana też jest „Ecce Homo”. Jest to siódma kaplica na Via Sacra, która odpowiada pierwszej w tradycyjnym układzie stacji Drogi Krzyżowej: Jezus skazany na smierć.
Kaplica Drogi na Kalwarię - „Caminho do Calvário”
znajduje się po lewej stronie placu widokowego z inskrypcją umieszczoną nad drzwiami:
12 postaci tworzy scenę Drogi na Kalwarię przdstawiajacą Chrystusa niosąc krzyż na ramionach, ciągnięty jest przez rzymskiego żołnierza. a następnie Szymon Cyrenejczyk i kilka kobiet, wśród nich Weronikę z chustą. W biblijnej Drodze Krzyżowej jest to stacja 7 i 9, natomiast w tradycyjnej, poprzez umieszczenie tutaj postaci świętej Weroniki można ją przyrównać do dwóch stacji Drogi Krzyżowej: 2 i 6.
Kolejne schody prowadzące teraz prosto pod góre, podzielone na trzy biegi, przechodzą nad drogą dojazdową na wzgórze i prowadzą na Plac Pięciu Ran.
Na ich początku znajdują się dwa obeliski w kształcie zwiniętych węży, z których głów wycieka woda i spiralną ryninką spływa do basenu u podstawy, w którym cztery głowy krokodyli wskazują cztery strony świata.
Plac Pięciu Ran
Prostokątny plac ma po bokach dwie sześcioboczne kaplice, a w pionowej ścianie na wprost schodów Źródło Pięciu Ran, pierwsze z dziewieciu źródeł jakie znajdują się między dwoma biegami zaczynających się tutaj następnych schodów prowadzacych na Plac Pelikana.
Kaplica Upadku - „Queda”
Wewnątrz pokazany jest moment upadku Jezusa pod ciężarem krzyża i Szymona Cyrenejczyka, który pomaga mu nieść krzyż. Dziewiąta w kolejności tutaj kaplica byłaby piątą stacją w tradycyjnej Via Crucis.
Kaplica Ukrzyżowania
We wnętrzu sześciokątnej kaplicy, usytuowanej po lewej stronie placu, 9 postaci przedstawia wydarzenie przybicie Jezusa do Krzyża. Rzeźby są oryginalne XVIII wieku, chciaż kaplica zbudowana została dopiero w XIX wieku. .
Źródło Pięciu Ran
Schody Pięciu Zmysłów i Trzech Cnót
Z obu stron Placu Pięciu Ran rozpoczynają się dwa biegi schodów Pieciu Zmysłów - Escadório dos Cinco Sentidos i dalej Schodów Trzech Cnót - Escadório das Três Virtudes. Dochodzących, na połozony przed bazyliką Bom Jesus, Plac Pelikana - Largo de Pelicano. Na ścianch tworzących ich obudowę ustawione sa rzeźby postaci ze Starego Testamentu, a w miejscu, gdziepo każdym drugim biegu schody łączą się na spoczniku, usytuowane zostały źródła wody będące alegorycznymi przedstawieniami pięciu zmysłów: wzroku, słuchu, zapachu, smaku, dotyku i trzech cnot chrześcijańskich: wiary, nadziei i miłości. Twórcą idei tych schodów oraz oprawy rzeźbiarskiej był arcybiskupa D. Rodrigo de Moura Teles.
Jednak po jego śmierci w 1728 roku Towarzystwo Jezusowe, które duzej części finansowało realizację Via Sacra, zaprponowało umieszczenie nad źródłami rzeźb postaci, któe w mitologii greckiej stanowiły alegorię pięciu zmysłów, w uzasadnieniu powołująć się na dzieła Platona i Arystotelesa, którzy jako pierwsi dokonali ich klasyfikacji. Doszło z tego powodu w Bradze do demonstracji i sporów o ich finansowanie. Ostatecznie Biuro Bractwa Bom Jesus, które nadzorowało budowę, uznało, że dobór jest bardzo nieprzyzwoity do charakteru Via Sacra, z uwagi na osobowość oraz ich czyny opisane w mitologii i w 1774 roku zdecydowało dokonać zmian w nazwaniu wykonanych już rzeźb i w treści inskrypcji im towarzyszącym: nad źródłęm wzroku Argos (o wiecznie czuwających oczach) został nazwany Vir prudens czyli czuwający, ale bez dokłądnej personizacji; nad źródłem słuchu Orfeusz (śpiewak o cudownym głowsie) na Iditum czyli cymbalistę; nad źródłem zapachu Hiacynt (z którego krwi wyrósł kwiat) - Vir Sapiens jako rozumny człowiek, nad źródłem smaku Ganimedes (który roznosił bogom ambrozję i nektar) - Józef jako symbol ziemi pełnej owoców i nad źródłem dotyku Midas (którego dotyk zmieniał wszystko w złoto) na Salomona jako alegorię jedynego zmysłu który jest związany bezpośrednio ze światem materialnym.
Źródło wzroku
Charakteryzuje się postacią z której oczu wypływa woda, a w lewej ręce trzyma okulary. Trzy orły, (mityczny symbol wzroku) patrzą na umieszczone po środku słońce.
Na ścianie tworzącej otoczenie źródła i obudowę schodów stoją trzy postacie pod któymi umieszczone są sentancje je charakteryzujace.
Źródło słuchu
Źródło słuchu jest przedstawione przez postać, z której wodę wylewa się z uszu. Poniżej znajdują się trzy głowy wołów, tych zwierząt, które pokornie słuchają głosu swego pana.
Źródło Zapachu
Zapach jest w tym źródle jest pokazany stumieniami wody wylewajacymi sie z nosa, będacego organem powonienia, odczuwajacym zapach wydostający sie z otwartego pudełka. Znaczenie węchu podkreślają umieszczone po obu stronach psy, dla któych węch jest najważniejszym zmysłem.
Źródła Smaku
Woda wypływa z ust postaci znajdujacej się na tarczy obudowy źródła. W lewej ręce trzyma jabłko.
Źródło Dotyku
kobieta trzyma dzban w obu rękach, z którego wylewa się woda. Powyżej na obudowie źródła umieszczona jest korona i arcybiskupie nakrycia głowy: mitra i biret.
Schody Trzech Cnót - Escadório das Três Virtudes
Zbudowane tak samo jak schody Pięciu Zmysłów. Posiadają trzy źródła odnoszące się do cnót chrześcijańskich: Wiary, Nadziei i Miłości.
Źróło Wiary i alegorie Posłuszeństwa i Spowiedzi
Źródło Nadziei i alegorii Zaufania i Chwały
Źródło Miłosierdzia z alegoriami pokoju i życzliwości
nazywane jest też źródłem Dobroczynności, symbolizowane przez dwójkę dzieci trzymających w rękach serce, z którego wypływa strumień wody.
Pomiędzy Escadório das Três Virtudes i Largo de Pelicano znajdują się dwie kaplice wykonane z granitowej kamieniarki i łukowymi drzwiami, po jednej po każdej stronie schodów.
Zbudowane w 1841 roku, różnią się od wszystkich innych kaplic tym, że nie są budowlkami wolnostojacymi są osadzone w ukształtowanie terenu, jakby widoczna ściana była tylko zamknięciem znajdującej się za nią groty.
Kaplica Marii Magdaleny
Wnętrze kaplicy przedstawia jednak inną scenę, niż ta do której odnosi się werset z ewangelii. Maria Magdalena jest sama, ukryta przed światem w grotcie, w której rozważa to co się wydarzyło, czy też przygotowuje się do najtrudniejszego spotkania, jakim będzie widok Chrystusa Ukrzyżowanego. W tym trudnym momencie towarzyszy jej chór aniołów.
Kaplica świętego Piotra
We wnętrzu kaplicy świety Piotr w samotności modląc się błaga o przebaczenie grzechu zaparcia się Jezusa.
Od placu między kaplica Marii Magdaleny i świętego Piotra dwa krótkie biegi schodów wprowadzają na duży owalny plac.
Plac Pelikana - Largo de Pelicano
Jest to plac w kształcie elipsy, położony pomiędzy szczytem schodów - escadóriosa, a położonym wyżej placem kościelnym. Został zaprojektowany przez Carlos Amarante i na nim stał pierwszy kościół, zbudowany w 1725 roku z inicjatywy arcybiskupa Bragi , D. Rodrigo de Moura Teles. Był to elipsoidalny budynek z attyką podpartą z ośmioma pilastrami i zwieńczony kopułą. Jednak prawdopodobnie został uszkodzony w wielkim trzęsieniu ziemi w 1755 roku i rozebrfany 25 lat później. W przeszłości na placu znajdował się posąg Mojżesza i plac nazywany był Ziemią Mojżesza - Terreiro de Moisés. Po wybudowaniu źródła Pelikana w 1819 roku i przeniesieniu posągu Mojżesza na skałę w pobliżu jeziora w Parku do Bom Jesus, otrzymał on nazwę Plac Pelikana.
Źróło Pelikana
W kamiennej niszy usytuowanej w ścianie zamykającej owalny plac znajduje się największe źródło wody, które swoją kompozycją bardziej odpowiada określeniu jako fontanna.
Wieńczy ją rzeźba pelikana karmiacego pisklęta, który jest jednym z najstarszych symboli chrześcijańskich. Wywodzi się z napisnego z II wieku anonimowym dziele pt. „Fizjolog”, w którym opisano, że pelikan nie pozwala pisklętom głodować. W najtrudniejszych chwilach rozszarpuje dziobem własną pierś, karmiąc młode swą krwią, często z tego powodu umierając i stąd wcześni chrześcijanie obrali motyw pelikana jako symbol Chrystusa Odkupiciela, który poświęca życie, aby wyzwolić innych z niewoli grzechu, karmiąc ich własnym Ciałem i Krwią w Eucharystii.
Via Sacra Bom Jesus z Placu Pelikana prowadzi szerokimi schodami w prawo, do kaplicy Podniesienia Krzyża, potem na plac kościelny o nazwie „Adro do Bom Jesus”, który do czasu budowy kościoła był cmentarzem, gdzie stoi pierwsza z dwie grup posągów przedstawiają cych osoby związane z męczeństwem Chrystusa: Annasza , Kajfasza , Heroda i Piłata. Następną stacją jest główny ołtarz w kościele pod wezwaniem Bam Jesus do Monte przdstawiajacy Golgote i Chrystusa Ukrzyżowanego. Z kościoła droga prowadzi z powrotem przez plac, obok drugiej grupy rzeźb postaci uczestniczących w pochowaniu Chrystusa: Józefa z Arymatei , Nikodema , Centuriona i Piłata, do Kaplicy Zdjęcia z Krzyża.
Kaplica Podniesienia Krzyża
Wewnątrz grupa postaci przedstawia moment podnoszenia przez żołnierzy krzyża z przybitym Chrystusem.Z lewej strony grupa patrzących na to ludzi, między nim święty Jan podtrzymujacy Matkę Bożą i Maria Magdalena.
Posągi na południowej cześci placu
Przedstawiają osoby, które swoją doprowadziły do skazania na śmierć Jezusa. Są to kolejno:
Kościół Bom Jesus
Budowa nowej swiatyni rozpoczęła się w 1784 roku i zakończona po 27 latach, bo dla jej sfinansowania trzeba musiało powstac wiele akcji zbiórki pieniędzy, nawet poprzez organizację walk byków. Kościół został konsekrowany dopiero w 1857 roku .W 2015 roku otrztymał godność bazyliki mniejszej.
Świątynia ta została zaprojektowana w stylu neoklasycznymprzez architekta Carlosa Amarante, na zleconie ówczesnego arcybiskupa Bragi D. Gaspar de Bragança, w miejsce wybudowanego na początku XVIII wieku kościoła, już zbyt małego i uszkodzonego przez trzęsienie ziemi.
Symetryczna fasada z dwoma wieżami ma pośrodku, nad dużym oknem, herb króla Portugalii João VI , który w 1822 roku przyznał sanktuarium te same zaszczyty i prerogatywy co innym Casa Misericórdias Na kaminnej balustradzie ustawione pasągi 4 Ewangelistów, a w niszach między kolumnami sześć metrów posągi:
Wnętrze kościoła zamyka głębokie prezbiterium oświetlone trzema oknami z każdej strony. Ołtarz główny przedstawiajacy Golgotę z ukrzyżowanym Chrystusem, odpowiadający 13 stacji Drogi Krzyżowej, zaprojektował został w 1802 roku architekt Carlos Amarante, a wykonany przez rzeźbiarza João Martins Coelho i malarza Manuela Antonio. Zamiast typowego retablum tworzy go przestrzenna kompozycja rzeźbiarska w formie scenografii teatralnej, z naturalnej wielkości postaciami i iluzją głębokiej przestrzeni podkreślonej monmentalnym cymborium wspartym na 4 kolumnach.
Przestrzeń tą ukształtowaną na kamienne wzgórze Golgoty z trzema krzyżami na jej szczycie, wypełniaja 17 postaci: na pierwszym planie centurion, według tradycji o imieniu Longinus, trzymajacy emblemat sotni oraz ośmiu żołnierzy rzymskich wsród których dwójka gra w kosci o szaty Chrystusa. Drugi plan tworzy 6 postaci związanych z Jezusem: Maryia Matka Boża stojąca obok krzyża ze spuszczoną głową, Maria Salome stojaca po drugiej stronie krzyża patrząca na Chrystusa i stojący za nią Jan Apostoł, Maria Magdalena klęcząca pod krzyżem oraz z boku Maria matka Jakuba i Anna.
Trzeci plan, zamykający całą kompozycję, ale w tym przedstawionym wydarzeniu najważniejszy, tworzą trzy ukrzyżowane postaci: Pośrodku Jezus Chrystus z głową podniesioną ku niebu, łotr po lewej stronie Chrystusa, z odwróconą od Niego głową, oraz łotr po prawej stronie z wyciągnietą ręką w stronę Jezusa i zapewne mówiący w tej chgwili słowa: Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa Łk23,42, który w późniejszej apokryficznej Ewangelii według Nikodema i Protoewngelii Jakuba został nazwany swietym Dyzmą.
Bazylika jest też sanktuarium Dobrego Jezusa, ale nie główny ołtarz stanowi jego centrum. W ołtarzu niewielkiej bocznej kaplicy jest druga figura Jezusa Ukrzyzowanego, pochodząca z wcześniejszego, nieistniejącego już kościoła, w którym narodził się kult Dobrego Jezusa na Górze - Bom Jesus do Monte. Jest to miejsce, gdzie w ciszy i w spokuju w modlitwie można przekazać Bogu swoje prośby i podziękowana.
Posągi po północnej stronie placu
Są to rzeźby cztery postaci będacych świadkami pochowania Chrystusa: Józefa z Areymatei, Piłata, Nikodema i centuriona.
Kaplica Zdjęcia z Krzyża
Nie ma już w tej scenie żołnierzy, są tylko osoby bliskie Chrystusowi: Matka Boża ubrana w niebieski płaszcz, klęcząca Weronika w ciemne szacie, Maria Magdalena dotykajaca stóp Chrystusa i Maria Salome. Z prawej strony stoi Jan, a na drabinach Nikodem, Józef Arymatei i Kleofas.
Od kaplicy Zdjęcia z Krzyża Via Sacra prowadzi dalej do Parku Bom Jesu w którym znjadują się dwie kolejne kaplice odpowiadające 14 i 15 stacji tradycyjnej Drogi Krzyżowej, oraz kończący ją Plac Ewangelistów z trzema kaplicami wydarzeń jakie miały miejsce po Zmarwychwstaniu i z rzeźbami 4 Ewangelistów.
Park P rzyrody Bom Jesus do Monte
Obszar wzgórza został zaadoptowany na naturalny park leśny, w którym, wsród wielu gatunków drzew stworzono ścieżki spacerowe, jaskinie, fontanny, szlaki, punkty widokowe, rustykalne mosty i jeziora, Jego budowa zaczęła się w 1806 roku, kiedy zgodnie z postanowieniami Karty Królewskiej z dnia 27 stycznia 1806 roku, na rzecz sanktuarium przeznaczono niezagospodarowany teren znajdujący się w sąsiedztwie kościoła Bom Jesus.
Kaplica Namaszczenia - Złozenia do Grobu
19 postaci tworzy inscenizację przed złożeniem do grobu leżącego na całunie ciała Jezusa, trzymane przez Józefa z Arymatei. Scenie towarzyszy Maria. Kleofas , Weronika , Maria Salome , Maria Magdalena, święty Jan, Nikodem trzymający chustę - sudarion służącą do owinięcia głowy, czterech mężczyzn i jedna setnik rzymski.
Po prawej stronie kaplicy znajduje się Źródło Łez, które wraz z kamienną obudową, przed przebudową Via Sacra stało przed tą kaplicą.
Kaplica Zmartwychwstania
Wnętrze, zainscenizowane przez rzeźbiarza z Bragi João Gambino, przedstawia sześciu śpiących strażników i pusty grób, nad którym unosi się Zmartwychwstały Chrystus.
Terreiro dos Evangelistas
Ośmiokątny plac nazywany jest także Largo das Três Capelas, gdyż mieszczą się na jego obrzeżu 3 ostatnie kaplice na Via Sacra do Bom Jesus, która tutaj kończy się. Zbudowany w 1750 roku zdobią też posągi 4 ewangelistów stojące na kamiennych obudowach źródeł i ustawione między kaplicami oraz stojąca na środku fontanna, zwana Fontanną Łez.
Kaplica Objawienia Chrystusa
Po lewej stronie placu znajduje się sześciokątna kaplica zbudowana w stylu rokoko.
wewnątrz której pokazana są dwie sceny: dwaj aniołowie przekazują wieść o Zmartwychwstaniu trzem kobietom, które przyszły do grobu i spotkanie Jezusa Zmartwychwstałego z Mariią Magdaleną,
Kaplica spotkania w Enaus
Nazywana po portugalsku Casa Emmaus, czyli dom, gdyż spośród innych kaplic wyróżnia się wnętrzem przedstawiającym mieszczański pokój z XVIII wieku.
Kapica Wniebowstąpienia
Usytuowana pośrodku kaplica jest ostatnią na Via Sacra. Jest najbardziej przestronną we wnętrzu.
Święty Mateusz Ewangelista
Święty Jan Ewangelista
Święty Marek
Święty Łukasz Ewangelista
Można tutaj w na wzgórzu spędzić wiele czasu spacerując po Parku Przyrody Bom Jesus, popływać łódką po jednym z jeziorek, lub wykonać spacer trasą Via Mariana do odległego o około 2 kilometry sanktuarium poświęconego Matce Bożej - Nossa Senhora do Sameiro, a wracając do Bragi zjechać na dół wagonikiem kolejki górskiej wybudowanej w 1882 roku, której oryginalny napęd wspomagany jest wodą.